home   5.0 De Finale (1945)

# Last update this page: 12-12-2017

De Finale

De Finale heet dit hoofdstuk.Eigenlijk was de finale van het Derde Rijk al begonnen bij de invasie in Normandie in juni 1944. Precies zoals veldmaarschalk Rommel had voorspeld dat wanneer de invasie niet op het strand zou worden gebroken , de strijd uiteindelijk verloren zou zijn.
De Luftwaffe was nauwelijks in staat om vliegtuigen in te zetten ter verstoring van de landing of het moest een Intell missie zijn zoals het maken van foto's door de eerste straalbommnwerper Arado 234, die hoog, snel en redelijk onaantastbaar deze taak volbracht. De wehrmacht wilde koste-wat-kost nu op de hoogte blijven. We kennen bijna allen de verstoring en verwarring over de landingsplaats van Calais door de geallieerden. Een gelukte misleiding van de hoogste orde. In dit hoofdstuk zal ik stukjes van die periode voor zover van belang voor de luchtoorlog weergeven, tot medio 1945.

Achtereenvolgens wordt beschreven:
  1. Goring en zijn uitlatingen over het verloop van de oorlog
  2. Situatie Luchtoorlog boven Nederlands grondgebied
  3. Mosquito aanvalsplan Luftwaffe d.d. 8.8.1944
  4. Ontruiming DIOGENES reeds vanaf 9 september 1944 gepland; dus voor Market Garden !
  5. Na-oorlogse operatie Post Mortum om de systematiek van de Luftwaffe te testen

Ad.1. Nadat er in 1944 een groeiend aantal bommenwerpers richting Duitsland vlogen, begon het erop te lijken dat de Duitse weerstand ertegen langzamerhand minder werd. Een oorzaak van grotere aantallen vliegtuigen, waar de Duitsers steeds minder tegen konden doen, maar ook een gevolg van de bombardementen op fabrieken, vliegtuigfabrieken en raffinaderijen. De totale geallieerde productie was bijna vier maal zo groot als de Duitse.
In januari 1944 gingen de Amerikanen ook meedoen met hun bombardementen op klaarlichte dag en nam de RAF 's nachts de honneurs waar. Meer dan 1000 vliegtuigen per raid was bijna geen uitzondering meer en bereikbaarheid van Duitsland was alleen maar toegenomen door over Frankrijk en Italie te kunnenovervliegen. Bomber Harris, in Engeland verantwoordelijk voor de bombardementen introduceerde de kreet : Round the clock bombing. Dit moet voor de inwoners van de Duitse steden steeds weer een verschrikking zijn geweest, maar net als in Engeland schikte men zich in hun lot en ging men, zo goed men kon over tot de orde van de dag.
Toen de bombardementsvluchten ook nog eens begeleid werden tot boven het doelgebied door snelle geallieerde jagers, werd de taak van de Luftwaffe er niet gemakkelijker op. Er vielen aan Duitse zijde veel meer slachtoffers onder de dag- en nachtjagd-bemanningen en hun vervanging was nog niet klaargestoomd met hun opleiding, mede door een gebrek aan benzine. Ook het bevel van hogerhand om nachtjagers overdag in te zetten verhoogde niet het moraal en zeker niet de kwaliteit. Het gevolg was veel onervaren Duitse piloten en een gemakkelijke prooi voor Engels en Amerikanse jachtvliegtuigen, die intussen wel ervaren waren geworden.

Dat Goering hier goed van op de hoogte was blijkt uit een kopie van Intelligence Reports van januari 1945, welke een verslag zijn van een overleg zijn met Japanse attaches in Duitsland. Bijgaande brieven zijn door de Amerikaanse inlichtingendienst vertaald in het Engels, nadat zij de Japanse kode gebroken hadden.
De alinea begint met de opmerking dat de assistentie van Generaal Kessler in de opleiding van Japanse marinemensen door Duitse niet onderdoet voor de kwaliteit van de Japanse. Altijd een teer punt bij dit trotse volk, maar eigenlijk wilde men dat niet aan beide kanten (zie I).

Verder verklaart Goering dat er vier redenen zijn, waarom de Duitse Luftwaffe niet in staat is om de geallieerde Luchtmacht tegen te houden:
  • a) het weer. Engeland heeft een voorsprong daar het weer meestal van West naar Oost drijft en waar de Engelsen er een voordeel bij hebben en dat zij daar gebruik van kunnen maken;
  • b) Slechts in een van de 6 raids is de Luftwaffe in staat om tegenwicht te geven en dan gaat het ook nog vaak mis in de communicatie met de jachtvliegtuigen. In het derde voorbeeld(III) wordt dit door de Japanners gecorrigeerd met de opmerking dat er bedoeld wordt dat als gevolg van het weer de jachtvliegtuigen niet kunnen opstijgen;
  • c) Geallieerde radar is zo goed dat men kan bombarderen ongeacht het slechte zicht. Dit is correct daar men de H2S radar gebruikt die een afdruk van het terrein maakt, ongeacht een wolkendek, welke goed te vergelijken is met het kaartmateriaal;
  • d) Geallieerde vliegtuigproduktie is veel en veel hoger dan de Duitse.

De afbeelding IV geeft het een bizondere interessante kijk op een overleg tussen twee As-mogendheden, die beide (in september 44 !) de ondergang van hun rijk zien aankomen. In die tijd was het document nog TOP SECRET geclassificeerd.

excerpt I-USA Navy Intelligence Reports januari 1945.
Intel reports


excerpt II-USA Navy Intelligence Reports januari 1945.
Intel reports


excerpt III-USA Navy Intelligence Reports januari 1945/correctie van het Japanse rapport onder 1).
Intel reports


excerpt IV-USA Navy Intelligence Reports sept. 1944.
Intell reports


Ad.2.Hergroepering Nachtjager Kommandos en Fliegerhorsten

Planning Luftlageaufklärung und Jägerführung per 1.1.1945


In het begin van 1945 begonnen de geallieerde legers in een breed front op te trekken tegen Duitsland. Het brede front bestond uit een linkerflank met Canadezen die richting randstad gingen, Engelsen namen het middengedeelte en richting Duitse grens en de Westwal was voor rekening van de Amerikaanse troepen die eind 44 nog zo onder vuurgelegen hadden in Bastogne. In september 1944, toen Montgomery een snelle doorbraak probeerde te bereiken via Operatie Market Garden , waarvan we intussen weten dat die desastreus verlopen is ,was de wehrmacht daar min of meer al op voorbereid , doch geen idee had van wanneer.

Wat wel een gevolg is geweest van de aanval in september 1944 is dat de luchtlandingen bij Oost Arnhem, Wolfheze, akelig dicht bij de Gefechtsstand Diogenes en vliegbasis Deelen in de buurt kwamen en de bevelhebber besloot om Diogenes te evacueren. Recent (juli2013) kwam ik in het bezit van een rapportage van een Duitse Majoor die opdracht had om Diogenes te verhuizen tussen 9 en 16 september 1944. Hieruit blijkt dat er voor Marketgarden verregaande plannen tot terugtrekking bestonden. De rapportage is afkomstig van de BAMA Freiburg.

Bij ontruiming was het meestal gangbaar om het achtergeblevene te verwoesten zodat de vijand er geen gebruik van kon maken. Dit was de bijna standaard tactiek "van de verwoeste aarde" verordonneerd door Hitler. Zo ook in Diogenes. Twee zware vliegbommen werden binnensbunkers tot ontploffing gebracht, welke een grote ravage veroorzaakte doch de bunker nauwelijks beroerde. In de bunker zelf werd de gehele inventaris, voor zover niet verhuisd, vernietigd.


Recent verkreeg ik informatie in de vorm van een planning in kaartvorm waarop de gevechtssituatie van de Luftwaffe was aangegeven per 1.1.1945. Tot nu toe ging ik er van uit dat de planning van de Luftwaffe bestond uit een steeds geringere hoeveel operationele vliegtuigen. waarbij steeds terugtrekkend geschoven werd in het territorium van het Duitse Rijk.

De verkregen planning geeft echter een totale nieuwe opzet weer van de Luftlageklärung en Jägerfuhrung, waarbij de inzet van de nieuwste Funkmessgeräte overheersend is. Er wordt aangegeven hoe en waar diverse Funkmessstellungen werden ontwikkeld met gebruikmaking van de nieuwste radarapparatuur als Jagdschloss, Jagdhütte, Forsthaus en de aanpassing in de diverse Y-stellingen.Met deze nieuwste ontwikkeling wordt het aantal radars aanzienlijk minder door het vergrote bereik en gecombineerde functies. Er werd ook aangegeven in welke fase van ontwikkeling de diverse stellingen zich bevonden. Helaas heb ik dat kaartje ontvangen met "For your eyes only".

Ik heb enkele aspecten overgedragen op bijgevoegd kaartje. Er blijkt er van de 17 Funkmessstellungen in 44 er op 1.1.45 nog 10 over zijn, waarbij het Jagdschloss van Hase(Hardewijk) de belangrijkste functie in het Nederlandse territorium heeft (3e.Jacht Divisie) krijgt en plm 150 km rondom kan controleren. Hieruit blijkt dat de communicatie tussen de stellingen, zelfs tot Berlijn, uitstelend was. Zelfs TV verbindingen via straalzenders zijn her en der operationeel. Opvallend is dat stelling Gazelle nog niet operationeel (1.1.1945)is. Volgens de Luftwaffe wordt daar ook een Jagdschloss gepland.


Ad.3.Mosquito aanvalsplan Luftwaffe d.d. 8.8.1944 met gebruik van radarstellingen Hase en Kröte:

Mosquito jacht 1944


Recent kwam ik in het bezit van archiefstuk afkomstig uit het Bundesarchief van Freiburg, waarin nauwkeurig beschreven wordt hoe men een Mosquito jachtvliegtuig/bommenwerper zou kunnen neerhalen. Deze Mosquitos werden middels Oboe naar het doel geleid, wierpen als pathfinder hun markeringstkens af of hun bommen en gingen retour Engeland. Het blijkt een totale ergernis bij de Luftwaffe te zijn om een dergelijke snel en hoogvliegend vliegtuig neer te kunnen schieten. Onbereikbaar door de Flak vanwege de hoogte en onbereikbaar was voor Duitse jagers tot de Messerschmid straaljager Me 262 operationeel werd.
De gevechtsleiding moest daarnaast zorgen dat op basis van radarstations aan de Nederlandse kust tijdig melding werd gemaakt van de komst van de Mosquito's en dat deze gevolgd werden gedurende hun gehele tocht naar het doelgebied. Weer een rol voor Hase. Deze Mosquitos werden middels Oboe daarheen geleid, wierpen als pathfinder hun markeringstkens af of hun bommen en gingen retour Engeland. Eerst de feiten:

type vliegtuig max. snelheid vlieghoogte
Bf 109 640 km/u 12000 m
FW 190 800 km/u 11410 m
Mosquito 688 km/u 11280 m
 

Top

Copyright (c) 2010 www.luchtoorlog.net .Verwijzing met referentie is welkom, maar vraag het me eerst even.